Aldım elime kâğıt kalemi,
Kapadım gözümü, döktüm içimi,
Çatırdadı kalem ortadan,
Kaldıramadı çaresizliği.
Bu kararan dünya mı, yoksa ruhum mu?
Sevebildiğim, sadece sonum mu?
Kapıyorum gözlerimi, açmamak üzere
Kağıt kalem kaldı geriye, çok mu?
"ÖZGÜN EDEBİYAT BLOĞU"
Karnı tok olmayanın safsatası pek olur!
Comentários