Âlevin nûrunda kalbim en karanlık yerdedir
Ne tuhaf, ziyâdan ıraksam karanlık incelir
İncelir içimde hasret, işte korkulan budur
Bu halat koparsa şâyet, rûh denizde kaybolur
Kaybolursa gerçi rûh, yel dest olur dalgaysa târ
Denizin bağrında artık baht ve musîkî yatar
Yatar üçkâğıtçı pîr, baş döndüren sofrasına
Çemberin ters şâhı lütfedip mey uzatır bana
Bana deryâ çemberinde bir kapıdan bahseder
Karşılık ister makasla, mumdan âlev kesilir
Kesilir mumun başı, Refîk yakar kandîlleri
"Yolun aydınlık, su durgun haydi sâlik ileri"
Aruz Ölçüsü: -.--/-.--/-.--/-.-
留言