Karakterdir insanı farklı kılan. Güçlü düşüncelerdir bir karakteri oluşturan. Düşüncesi güçlü olanın değişimi zaman alır, düşüncesi zayıf olan ise karaktersizliğe meyillidir.
Düşünce sahibi olmamaktır karaktersizlik. Hakikat desteklerken düşüncenin arkasında durmamaktır karaktersizlik. Gerektiğinde değişmeyen düşünce eskir. Eskiyen düşünce hakikat ile ters düştüğünde değişmemektir karaktersizlik. Zayıf düşüncelere tutunanlar rüzgârda savrulan yaprak gibi yön değiştirir. Yönlerini değiştiren bir doğrultudan gelen hakikat nehri değil diğer yaprakların rüzgârıdır.
Zayıf düşüncelere tutunanlar hava gibidir. Kolayca şekil alır, kolayca bozulur. Güçlü düşünce tutanlar ise kil gibidir. Hakikat damlaları değer ise yumuşar kolay şekil alır, yalan rüzgârları ise ancak onu kurutup daha sert kılar. Eski düşüncelerde hapis kalanlar taşlaşmış kil gibidir. Rüzgârın yalanlarına maruz kalmaktan kurumuşlardır artık, bir hakikat bile ıslatamaz onları. Yine de hava gibi değillerdir, heykeltıraş oldukça yontulabilir kalırlar. Kimi hava iken kil gibi davranır. Bu kimseler eski düşünce mahkûmlarından da tehlikelidir. Etrafındakiler eksilince eninde sonunda yalnız kalır, bu olduğunda ise tek bir iğne kil tabakasını deler tüm havayı dışarı çıkarır.
Düşünceyi kendi bulmak zorunda değildir karakter sahibi. Düşüncenin doğruluğundan emin olmak zorundadır karakter sahibi. Doğru değiştiğinde aklı ile tartmalı ve değişmelidir karakter sahibi. Heykeltıraşlığa bürünmemelidir her karakter sahibi. Her karakter heykeltıraşlığa yatkın olmaz.
Hava, kil ve taş, hepsi kendi seçimleridir. İçi hava dışı kil olanın elbet kırılır bir gün kabuğu. Herkes karakter taşımaya layık değildir, heykeltıraşlar da bir gün yoldan sapabilir.
Comments