Keder

Neden yaşarır gözlerim?

Kalbim mi arzular aşkını?

Ellerim, hatırlar mı sıcaklığını?

Niye buruktur yüreğim?

Sensizliğin etkisi mi bunlar?

İçimde akan bütün bu pişmanlık,

Boğazımı düğümleyen hisler,

Ya içimi bürüyen karanlık,

Gözlerim yegâne seni arar,

Sarı saçlarını, pembe dudaklarını,

İşgal eder yalnızlık rüyalarımı,

Aşkım, bir tek beni yakar,

Her gün hatırlayarak unuttum seni,

Ne zaman kendimle baş başa kalsam,

Hep yokluğun kapladı içimi,

Gerçeklik, yıkıp geçti bütün benliğimi,

Çok kaçmak istedim senden,

Lakin ne mümkündür ki?

Tüm yollarım sana çıkar iken,

Bu lanet, kollarını boynuma sarmışken,

Elbet bir gün, alevler yakmayacak ruhumu,

Kavrulmayacak artık gönlüm bu kızıl denizde,

O gün savrulacak küllerim göğe doğru,

Sonunda ulaşacak aşkım gerçek özgürlüğüne.