Erim Şişman tarafından yazılan Ottomania, yeni bir türün öncüsü ottopunk, Osmanlı İmparatorluğu'nun devam edip su savaşlarından sonra geldiği halde olaylar sahne alıyor. Bugün Ottomania kitabını inceleyeceğiz.
Kitap İle İlgili Eleştirilerim
Hikayede en genel hatlarıyla Amir adlı çocuğun Osmanlı'nın perişan halinde hayatta kalma savaşını ve iç çatışmalarını anlatıyor. Kitap daha önce de bahsettiğim gibi Osmanlı İmparatorluğu'nun kurgusal bir halinde geçiyor. Bir anda küçük bir çocuğun gözünden içine düştüğü yıkıntılar halindeki dünyayı okuyoruz.
Bu dünyada insanlar da tıpkı kendi üretimi olan binalar, yollar, arabalar gibi ruhen ve fiziki olarak çürümüş halde. Bilinen dünyayı ortadan kaldıran bir savaş sonrası ülke kabile benzeri yapılara bölünmüş halde. Bu kabile ve grupların liderleri kendilerini takip edenler sayesinde dünya görüşleriyle ellerindeki toplulukları şekillendiriyorlar, bütün bunların sonucunda çarpık, anlaşılması ya da kavranması zor bir toplum yapısı ortaya çıkıyor. Sadece karakterlerin genel olarak sergilediği melankolik tutumu anlamak bile kitabın ilerleyen sayfalarında mümkün oluyor.
Şehirlere ceset yağdıran zeplinlerin, ağır makineli silahlar kuşanmış fesli adamların, şalvarlı robotların, insan eti bağımlısı, çocukluktan insan kemirmek için yetiştirilmiş Wendigo'ların kol gezdiği bir dünyada hayatta kalmaya çalışan bir çocuğun hikayesini okuyoruz Ottomania'da.
Bunların dışında kitabın içinde geçtiği evreni yansıtacak şekilde eski Türkçe, Farsça ve Osmanlıca kelimeler gerekli yerlerinde bol bol kullanılmış. Bölüm başlıkları da Osmanlıca ve Fransızca karışımı kelimelerle özgün şekilde yazılmış.
Ottomania'nın genel olarak "fazla uzatmayan" bir tavrı var. Uzun uzun betimleme ya da diyalog kullanılabilecek yerler kısa geçilip asıl önemli detayların üzerinde durulmuş. Haliyle kitap olabileceğinden çok daha kısa olmuş, burada hüküm okuyucuya ve zevkine kalıyor.
Ayrıca aynı ad altında Ottomania Podcast'i de bulunmakta. Tür ilginizi çekiyorsa onu da bir göz atmanızı öneririm.
Comments